အလွထူးပါဘိ
ျမဖူးျပာအငံုနဲ႔
လႊာ႐ံုမွာညႇာစံုက်င္းေရာ့ထင့္
ျဖဴ ၀င္းေငြမႈန္လႊာတို႔
သင္းပ်ံ႕ခဲ့သူ႔ျခံမွာ..။
ငါ့ျခံၾကည့္ျပန္ေတာ
မခ်ိပူေပြျဖာခဲ့
ေျမျပာမွာေနဇာမတင့္ႏိုင္ဘူ႔
ၾကည္စရာ နီ၀ါေတြလည္း မပြင့္ေလေတာ့
စိမ္းရင့္ေရာင္ႏြယ္ျခံဳပုတ္ေတြက
႐ႈပ္ေထြးကာလိမ္ေခြယွက္
အားပ်က္စရာ..။
သူ႔စခန္း
သာဆန္းရဂံုသြင္မို႔
ငါလွမ္းကာခို၀င္လို႔
ျပာေငြစင္ႀကိဳင္ပ်ံ႕႐ွားပါတဲ့
ပြင့္ငံုစင္ပင္ေတြၾကားမွာလ
ေလ်ွာက္သြားကာေပ်ာ္လိုလွပါဘိ
ျမေရာင္စိုသည္ျမက္ခင္းရယ္နဲ႔
ညင္းေလခိုသစ္ညိဳရိပ္မွာျဖင့္
ေလ်ာင္းအိပ္လို႔တစ္ကိုယ္သာ
ရႊင္ပါခ်င့္စိတ္ထဲ.....။
သို႔ လည္းေလ
မသင့္ေလ်ာ္ေပဘူ႔
ငါ့ျခံ ေျမဥယ်ာဥ္နန္းဟာလည္း
လွေလသည္ သာစခန္းေပေပါ့
စိတ္ပန္းကို သည္လိုေျဖလို႔
က်က္သေရ တက္ေန၀င့္ေအာင္လ
ငါ့ျခံေျမ အေျချမႇင့္ခ်င္ငဲ့
သူ႔ေျမမွာ ျဖဴ ျပာပြင့္ရင္ျဖင့္
ငါ့ေျမမွာ နီ၀ါတင့္ရမေပါ့
အခြင့္အခါေမ်ွာ္လို႔
ဥယ်ာဥ္ေတာ္သာေရးကိုလ
႐ႈျမင္ေမ်ွာ္ ခါခါေတြးပါလို႔
မေႏွးပင္အားအင္ထုတ္လို႔ရယ္
ေပါင္းႏုတ္ဖို႔ခဲ။
No comments:
Post a Comment